Bir bardak suda kanmaz dudak payı dert olurGelinlik kızlar geçer duvakları dert olur Kırk harami…

İstanbul’un saçları yerli yerindeEllerinde başka zamanların şarkıları Balıkçılar sabahı kurcalıyor Galata Köprüsü’nde GördüklerinAynı yükü taşıyan…

burası onbinçiçekli tarla kuğuların çarşısıçarpan çiçek etkisi kristal vazolardabir şerh bir çıpa şenlikartırantarihin ara yolu…

Varsın bir yenilgiye yazsınlar adımıVazgeçtim her kapı başında kendimi ağırlamaktanKendimi yani adıma ilişen o köhne…

Neden doğdu bilinmez
Neden yaşadığı da
Nereden baksan
Garip bir hayattı onunkisi

ben iyi gün dostlarını severim
onlar iyi günün kıymetini bilirler
rahat bir nefes almanın
içerdiği tüm derinliği
rahat bir nefes vermenin
farkında olunmayan esenliğini

Çok şey paylaştığıma inanırdım
Ders aralarında kozalak oynadığım çocuklarla

Korktuğum kadar derin değilmiş
Yıllarca kenarında oturdum, bu deniz
Anladım, başımı döndürdü
Islanınca ayaklarım

Masaya buyur ettiklerinde
Teklifsiz otururlar
Yutkunmadan kardeş malına çöktükten hemen sonra
Her işin kolayıdır onların hesabına düşen sınır kapılarında
Her şeyin ucuzunu bulur
Ölür öldürür yağmalar ama
“VATAN SAĞOLSUN” derler günün sonunda