Yaşadığım günü düşünüyorum
Ne çok insan kendini taşıyor -bir yerden başka yere
Nefesler ve hatıralar arada yaşıyor
Onların peşine düşüyorum
Vaktim böyle geçiyor
Bu acemi ilgilerin ardında
Yaşadığım günü düşünüyorum
Bir vapur hareket ediyor Eminönü’nden
Çocukların attığı simitler asılı kalıyor havada
Martının biri Sütlüce’yi seyrediyor
Çocuğun gözleri geçiveriyor Beşiktaş’a
Herkes tâlim ediyor ağıraksak bir günü daha
Yaşadığım günü düşünüyorum
Çağın kara yazgısı binmiş işçilerin sırtına
Kanat germiş bir sızı boğazın iki yakasına
Ne mahur beste Sarayburnu’nda ne buselik
Muhayyer kürdî nağmeler akıntıda
Ağrısı çöküyor Üsküdar akşamlarına
Yaşadığım günü düşünüyorum
Felekten günler çalıyor Galata
Mezar taşları bekliyor Eyüp sırtlarında
Alay Köşkü’nde kurşunadamlar müsvedde kağıtlar
Kabataş tramvayında karıncalar
Küçük izler bırakıyorlar yarına
