1992’de, İzmir’de doğdu. Lise eğitimini (Konya) Özel İsmail Kaya Lisesi’nde, üniversite eğitimini Gazi Üniversitesi’nde aldı. 2014’te Kamu Yönetimi Bölümü’nden mezun oldu. Metin yazarlığı ve editörlük yapıyor. İlk kitabı Kanımız Yerde Kaldı (şiir) 2018’de yayımlandı.
Joker’in bağlamını “sistem eleştirisi” oluşturuyor. Arthur Fleck isimli palyaçonun, yozlaşmış ve “çivisi çıkmış” bir düzen içerisinde merdivenin basamaklarını yorgun argın çıkmaya çalışmasını ve birtakım hadiselerden sonra da Joker’leşmiş halde, dans ederek ve neşe içerisinde inişini izliyoruz.
Ev kurmanın beyaz eşya, yatak odası ve salon takımı, halı, perde ve türlü zamazingoyu bir dairede düzene koymanın ötesinde bir anlamı olduğunu öğrendim. Öğrendiğim başka şeylerde var.
Kendi Gök Kubbemiz’de şairin ilişkilerinin ve döneminin politik bir angajman dahilinde araçsallaştırıldığı bir çerçeve öne çıkıyor. Bu çerçevede otobiyografi kitaplarında yeri olan birçok şeyi ve bazı seçme şiirleri görebilmek mümkün. Görülmesi mümkün olmayan büyük Türk şairinin dikkatle kotarılması gereken portresidir.
AK Parti bir tarafıyla devletçi diğer tarafıyla küreselci bir kuşatma arasında salınarak bugüne kadar geldi. Bu süreçte “yeni Müslüman”ın din tasavvuru ise ahiret düşüncesinin uzağında şekillenme noktasında ivme kazandı. Türk siyasetindeki yeni isim ve oluşumların da ivmenin mahiyetine ilişkin bir endişeleri yok. Endişenin ortak paydası seçimler. Benim endişemin sebebi de bu.
Muhatap alınmak, temsilî hakikat iddialarını, hakikati sınırlama ve tekel girişimlerini, hakikat üzre yalnız olma savlarını temelsiz bırakır.
Nietzche’nin nokta atışı: “Çöl büyüyor.” Heidegger’e göre bu söz bize çölün genişlediğini söylemek istiyor ve tahrip etmekten çok daha fazlasını ifade ediyor.
Söz, ehliyet beyan eder. Yazılı veya sözlü olarak “dile getirilen”, yerinde oluşu nispetinde değerlidir. Bu noktada, değeri belirlemenin kıstasları önem kazanıyor. Bir sözü değerli kılan, söz alana “dinlenir” vasfı kazandıran nedir? Platon, Lysis diyalogunun başlarında ustalık ve hekimlik örnekleri üzerinden bu tartışmayı sürdürür.
Aklını kullanarak aptallaşan, muhalif olma pratikleri ortaya koyarak kendini iktidar yapılarının basit birer aparatı haline getiren, yeni olmaya çabaladıkça eskiyen, farklı olmaya azmettikçe sıradanlaşan bir insandan söz ediyorum.
Köhne sarığına çöreklenmiş dedemin
Elâ gözlü benli devletim
“İnsan”a bakıştaki problemin bir tezahürü olarak çocukları mafyatik-pornografik-medyatik bir kuşatma içerisinde nesneleştiren akıl, siyasette bu nesneleştirmenin imkânlarından çok daha sofistike metodlarla yararlanıyor.